8. Monitoring
8.14 Jakie mogą być strategie krytycznej pracy z tematem monitoringu? → odpowiadają uczestnicy i uczestniczki „Szkoły patrzenia”
- stosowanie „udawanej niewiedzy”, czyli zadawanie pozornie błahych pytań osobom/instytucjom, które nas monitorują;
- dokumentacja i rejestracja praktyk związanych z monitoringiem przez obrócenie naszego spojrzenie ku tym, którzy nas obserwują, także nachalnie ich obserwowanie;
- działania dokamerowe w przestrzeni miejskiej;
- działania na granicy tego, co publiczne i prywatne poprzez naruszanie tych granic lub pytanie o zgodę na ich naruszenie (np. pukanie do drzwi);
- zauważanie obecności służb kontrolujących zachowania publiczne (policja/ochrona) poprzez celowe łamanie zakazu, aby uzyskać ich reakcję, a więc uwidocznić ich obecność (prowokacja);
- ujawnianie lub oznaczanie obecności monitoringu w danym miejscu, np. tworzenie informujących naklejek czy transparentów;
- zakłócanie lub przechwytywanie gromadzonych informacji w celu obnażenia sposobu ich używania (np. bezprawnego);
- celowe i nachalne wystawianie siebie na ogląd, domaganie się bycia przedmiotem obserwacji i rejestracji.