2.2 „Fotograf warszawski”, Antonina Gugała


#obrazki z komentarzem
 Obraz składa się 25 małych zdjęć portretowych, takich jak do dokumentów, ułożonych w pięć rzędów po pięć zdjęć. Wszystkie zdjęcia przedstawiają tę samą osobę: młodą kobietę z długimi, jasnymi włosami, ubraną w czarną bluzkę.

Fot. Antonina Gugała, dzięki uprzejmości artystki.

 

Więcej na ten temat w dziale Monitoring.

„Wygląd” nie jest kategorią jednoznaczną i obiektywną – podobnie jak tożsamość, czy medium. Projekt Antoniny Gugały polegał na zamówieniu wykonania zdjęć legitymacyjnych – teoretycznie „neutralnych”, oficjalnych, zgodnych z konwencją – we wszystkich warszawskich zakładach fotograficznych. Powstał zbiór fotografii, które zestawione w jednym miejscu, problematyzują nie tylko kwestię identyfikacji, ale także przekonanie o fotografii jako medium, które miałoby pozwolić na sprowadzenie wyglądu do danej osobowej. 

Projekt pozwala zobaczyć jednak siłę estetycznej konwencji, która rządzi fotografią portretową w jej klasycznym, rzemieślniczym wydaniu – sposób kadrowania, oświetlenia, wyraz twarzy, układ ciała dyktowane przez fotografa/fotografkę reprodukują przekonanie o tym, co miałoby czynić portret fotograficzny „profesjonalnym”.

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce lub konfiguracji usługi.