Info
Edukacja wizualna zajmuje się patrzeniem i obrazami. Bliżej jej do edukacji społecznej niż artystycznej czy medialnej (choć sztuka i media są dla niej ważnymi narzędziami). Może służyć lepszemu wzajemnemu rozumieniu różnych grup i osób, odkrywaniu procesów i relacji społecznych, zauważaniu i analizie zjawisk, a także stwarzaniu reprezentacji przez społeczności i grupy, które są jej z różnych powodów pozbawione.
Zobacz też efekty projektów: „Seminarium wizualne”,
Wizualny Eksperyment Muzealny
oraz publikację Fundacji Evensa Media Literacy in Europe: Visual literacy - how to think and act with images.
Edukacja wizualna to raczej ćwiczenie umiejętności niż zdobywanie wiedzy, choć wiedzę z pewnością poszerza o nowe perspektywy. Dobrą metaforą edukacji wizualnej jest umiejętność zadania pytania „co widzę?” w sytuacji na pozór oczywistej. W tym sensie edukacja wizualna wiąże się z kompetencją krytycznego patrzenia, które można rozumieć podobnie do krytycznego myślenia – jako umiejętność dociekania, sprawdzania, a jeśli to konieczne, również podważania informacji prezentowanych jako pewne.